ตัวกรองผลการค้นหา
ตะแบง
หมายถึงดู กราด ๔.
บง
หมายถึงก. คล้อง, ห่ม, เช่น บงบ่าเฉวียง. (ม. คำหลวง จุลพน). (ข. บงกอ ว่า คล้องคอ).
บงอับบงรา,บ่งอับบ่งรา
หมายถึงก. เข้าที่อับจน.
บัดบง
หมายถึงก. สูญหาย. (ข. บาต่ ว่า หาย, บง่ ว่า เสียไป).
สะแบง
หมายถึงก. สะพาย, ตระแบง ก็ว่า.
ระเบ็งเซ็งแซ่ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ระเบงเซ็งแซ่ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ตะแบงมาน
หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก.
บงก,บงก-,บงก์
หมายถึง(แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
บงการ
หมายถึงก. ระบุชี้ให้ดำเนินการตาม, ควบคุมดูแลสั่งการเฉียบขาด.
บทบงสุ์
หมายถึง[บดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป.).
เลบง
หมายถึง[ละเบง] (กลอน) ก. แต่ง, ประพันธ์. (ข. เลฺบง ว่า การเล่น).