ผลการค้นหา

ไข้ผื่น* *ไข้ผื่น *ไข้ผื่น*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 141 รายการ

เห่อ

หมายถึงว. เป็นผื่นเป็นเม็ดผุดขึ้นมากเป็นพืดไปตามผิวหนัง เช่น มีผื่นเห่อขึ้นเต็มตัว.
 พจนานุกรมไทย

ไข้กาฬนกนางแอ่น,ไข้กาฬหลังแอ่น

หมายถึงน. ไข้ติดเชื้อเฉียบพลันของเยื่อหุ้มสมอง มีอาการไข้ ซึม คอแข็ง หลังแอ่น และมีผื่นชนิดตกเลือดใต้ผิวหนัง ต่อมาสีของผื่นจะเปลี่ยนเป็นคลํ้า. (อ. meningococcal meningitis).
 พจนานุกรมไทย

จับไข้

หมายถึงก. อาการที่เป็นไข้.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวใหม่ใหญ่

หมายถึงน. ชื่อไข้ชนิดหนึ่ง มีอาการคล้ายไข้ข้าวใหม่น้อย.
 พจนานุกรมไทย

ระดูทับไข้

หมายถึงน. การมีระดูออกมาระหว่างเป็นไข้.
 พจนานุกรมไทย

ชวร,ชวระ

หมายถึง[ชวน, ชะวะระ] (แบบ) น. ไข้, ความไข้. ก. เป็นไข้, ป่วย. (ส.; ป. ชร).
 พจนานุกรมไทย

ตะครั่นตะครอ

หมายถึงว. อาการครั่นเนื้อครั่นตัวสะบัดร้อนสะบัดหนาวเวลาเริ่มจะเป็นไข้หรือคล้ายจะเป็นไข้.
 พจนานุกรมไทย

ตีตนก่อนไข้

หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวใหม่น้อย

หมายถึงน. ชื่อไข้ที่เป็นผื่นตามตัวเหมือนมดกัด มีหัวสีขาว เวลาเป็นทำให้ตัวร้อนจัด.
 พจนานุกรมไทย

ลมพิษ

หมายถึงน. ผื่นคันเป็นพิษเห่อขึ้นตามผิวหนัง.
 พจนานุกรมไทย

หมืน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เป็นผื่นขึ้นมาก ๆ ตามผิวเนื้อ.
 พจนานุกรมไทย

ตีตนตายก่อนไข้

หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด