ค้นเจอ 140 รายการ

ประวิช

หมายถึง[ปฺระวิด] น. แหวน.

อมรโคยานทวีป

หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันตกของเขาพระสุเมรุเป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.

วัตสดร

หมายถึง[วัดสะดอน] (แบบ) น. โคหนุ่ม, โคถึก. (ส. วตฺสตร).

โคโรค

หมายถึงน. ปรวดเป็นก้อนอยู่ในหนังโค ใช้เป็นเครื่องยา. (ส. โคโรจน).

อเนกวิธ

หมายถึง[อะเหฺนกกะวิด] ว. หลายอย่าง, ต่าง ๆ.

วิทย,วิทย-

หมายถึง[วิดทะยะ-] น. วิทยา.

ประวิตร

หมายถึง[ปฺระวิด] ว. บพิตร; บริสุทธิ์, สะอาด.

นววิธ

หมายถึง[-วิด] ว. ๙ ประการ, ๙ อย่าง. (ป.).

โคมัย

หมายถึงน. ขี้วัว. (ป., ส. โค + มย).

เบญจโครส

หมายถึง[-โค-รด] น. นมโค ๕ อย่าง คือ นมสด นมส้ม เนยใส เนยข้น เปรียง. (ป.).

ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า

หมายถึง(สำ) ก. บังคับขืนใจผู้อื่นให้ทำตามที่ตนต้องการ เช่น จะจัดแจงแต่งตามอารมณ์เราเหมือนข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า. (สังข์ทอง).

กะโซ้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องวิดนํ้ารูปร่างคล้ายเรือครึ่งท่อน, โชงโลง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ