ตัวกรองผลการค้นหา
แสนย,แสนย-,แสนย์
หมายถึง[แสนยะ-, แสน] น. คนในกองทัพ, ทหาร เช่น จ่าแสนย์ ว่า ผู้ควบคุมทหาร. (ส. ไสนฺย).
ลักขะ
หมายถึงน. เครื่องหมาย, เป้า; จำนวนแสนหนึ่ง. (ป.; ส. ลกฺษ).
หลัก
หมายถึง(โบ) ว. จำนวนแสน. (ป. ลกฺข; ส. ลกฺษ).
ตะเฆ่
หมายถึงน. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.
ตกนรกทั้งเป็น
หมายถึง(สำ) ก. ได้รับความลำบากแสนสาหัสเช่นคนที่ได้รับโทษทัณฑ์ในเรือนจำ.
จ้น
หมายถึงว. ถี่ ๆ เช่น กินออกจ้นมิได้หยุดช่างสุดแสน. (นิ. ลอนดอน).
ดักดน
หมายถึง(กลอน) ว. ลำบาก, ตรากตรำอยู่นาน, เช่น แสนสะดุ้งดักดน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
รถจักรยาน
หมายถึงน. รถถีบ; (กฎ) รถที่เดินด้วยกำลังของผู้ขับขี่ที่มิใช่เป็นการลากเข็น.
แด่น
หมายถึงก. แล่น, ไปถึง เช่น ทัพถึงหมื่นถึงแสนแด่นถึงล้าน. (ม. คำหลวง มหาราช). (เทียบอะหม ดัน ว่าถึง).
เลือดตากระเด็น
หมายถึงว. ลำบากหรือยากแค้นอย่างแสนสาหัส เช่น กว่าจะหาเงินมาซื้อบ้านได้แทบเลือดตากระเด็นทีเดียว.
กบเต้นต่อยหอย
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า คิดยิ่งแสนแค้นยิ่งศรเสียบทรวงหมอง.
เนือง,เนือง ๆ
หมายถึงว. เสมอ ๆ, บ่อย ๆ, เช่น แสนเสนางค์เนืองบร. (ตะเลงพ่าย), ไปมาหาสู่อยู่เนือง ๆ.