ตัวกรองผลการค้นหา
จำนง
หมายถึงก. ประสงค์, มุ่งหวัง, ตั้งใจ. (แผลงมาจาก จง).
เจตจำนง
หมายถึง[เจด-] น. ความตั้งใจมุ่งหมาย, ความจงใจ.
หน่ายแหนง
หมายถึง[หฺน่ายแหฺนง] ก. ระอาเพราะหมางใจหรือแคลงใจเป็นต้น, แหนงหน่าย ก็ว่า.
แขนง
หมายถึง[ขะแหฺนง] ก. แหนง, แคลง, เช่น และแขนงหฤทัยนาง. (ม. คำหลวง มัทรี); ใช้ในการต่อของให้ราคาตํ่า ถือเป็นลางบอกว่าจะขายไม่ได้ราคาดีต่อไป.
โขนง
หมายถึง[ขะโหฺนง] น. ขนง, คิ้ว.
นง
หมายถึงน. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).
รำเขนง
หมายถึง[-ขะเหฺนง] น. พิธีพราหมณ์มีการถือเขนงนํ้ามนตร์รำถวายพระอิศวรแล้วประนํ้ามนตร์.
แกงแนง
หมายถึงน. ไม้คํ้ายันไขว้เป็นรูปกากบาทระหว่างเสาเพื่อป้องกันโครงสร้างมิให้เซหรือรวน.
เขนง
หมายถึง[ขะเหฺนง] น. เขาสัตว์, เขาวัวเขาควายที่ใช้เป่าบอกอาณัติสัญญาณ; ภาชนะใส่ดินปืน เดิมใช้เขาสัตว์; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ทระนง
หมายถึง[ทอระ-] (กลอน) ก. ทะนง.
ทะนง
หมายถึงก. ถือตัว, หยิ่งในเกียรติของตัว, ใช้ว่า ทระนง ก็มี.
พะแนง
หมายถึงน. แกงคั่วไก่หรือเนื้อเป็นต้น นํ้าแกงข้น.