ตัวกรองผลการค้นหา
กระดิกกระเดี้ย
หมายถึงก. ไหวน้อย ๆ, พอไหวได้บ้าง.
เหลือเข็น
หมายถึงว. เข็นไม่ไหว, กวดไม่ขึ้น.
บแรงภักษ์
หมายถึง(โบ) ก. กินไม่ไหว.
บแรง
หมายถึง(โบ) ก. ไม่มีกำลัง, ไม่ไหว.
เยือก
หมายถึงว. อาการที่ไหวน้อย ๆ เช่น พายุพัดเรือนไหวเยือก.
หน่ายหนี
หมายถึงก. จากไปเพราะเบื่อหรือทนไม่ไหวเป็นต้น.
ล้นมือ
หมายถึงว. มากเกินกว่าจะทำไหว เช่น มีงานล้นมือ.
อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก
หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.
ตะบันน้ำกิน
หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.
ยวบ
หมายถึงก. อาการที่ไหวจะยุบลง เช่น นอกชานยวบ.
เฮือก
หมายถึงว. อาการที่ถอนใจใหญ่เนื่องจากเหนื่อยหน่ายหรือโล่งใจเป็นต้น ในคำว่า ถอนใจเฮือก, คำประกอบอาการไหวหรือสะดุ้ง แสดงว่า ไหวอย่างแรง เช่น เรือนไหวเฮือก หรือสะดุ้งทันที ในคำว่า สะดุ้งเฮือก.
ดิก ๆ
หมายถึงว. ระรัว ในคำว่า ไหวดิก ๆ สั่นดิก ๆ.