ตัวกรองผลการค้นหา
ป้อย
หมายถึง(ถิ่น) ก. แช่ง, ด่า.
กรสาปน,กรสาปน์
หมายถึง[กฺระสาบ] (แบบ) น. กระษาปณ์ เช่น แลพราหมณ์น้นนได้ทองร้อยกรสาปน เปนลาภด้วยเดอรขอทานทุกวันวารแก่มหาชนทงงหลายบมิขาดเลย. (ม. คำหลวง ชูชก). (ส. การฺษาปณ).
ศาปมุกติ์
หมายถึง[สาปะมุก] น. การพ้นจากผลคำแช่ง. (ส.).
ฝนตกก็แช่ง ฝนแล้งก็ด่า
หมายถึง(สำ) การทำอะไร ๆ จะให้ถูกใจคนทั้งหมดนั้นเป็นไปไม่ได้. ว. ทำอย่างไร ๆ ก็ไม่ถูกใจสักอย่าง.
แช่งชักหักกระดูก
หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.
กำรู
หมายถึง(โบ) ก. กรู, รวมหมู่กันเข้ามา, ประดังกันเข้ามา, เช่น กำรูคลื่นเป็นเปลว. (แช่งนํ้า).
ชรแรง
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. แรง ๆ, ขลัง, เช่น เยียชรแรง. (แช่งนํ้า).
กระแฉ่น
หมายถึง(โบ) ก. ดังสนั่น เช่น ฟ้ากระแฉ่นเรือนผยองช่วยดู. (แช่งนํ้า).
อันเป็น,อันเป็นไป
หมายถึงน. ผลร้ายที่เกิดขึ้น, เหตุร้ายที่เกิดขึ้น, เช่น เขาแช่งคนชั่วให้มีอันเป็นไปต่าง ๆ นานา
ชรราง
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ราง ๆ เช่น แฝงข่าวยินเยียชรราง. (แช่งนํ้า).
ชระมื่น
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ทะมื่น เช่น ผีพรายชระมื่น ดำช่วยดู. (แช่งนํ้า).
เชียร
หมายถึงว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว, เช่น เชียรเชียรใบบาตรนํ้า. (แช่งนํ้า). (แผลงมาจาก ชีระ).