ตัวกรองผลการค้นหา
ไฟบรรลัยกัลป์,ไฟประลัยกัลป์
หมายถึงน. ไฟกัลป์.
ไฟฟ้าสถิต
หมายถึงน. ไฟฟ้าที่เกิดขึ้นเนื่องจากอิเล็กตรอนหรือโปรตอนปรากฏเป็นอิสระอยู่บนวัตถุ และไม่เคลื่อนที่เป็นกระแส.
มะไฟ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Baccaurea ramiflora Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae ผลกลมออกเป็นพวง รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ.
แม่เตาไฟ
หมายถึงน. ไม้สี่เหลี่ยมที่เป็นกรอบกรุดินสำหรับวางก้อนเส้า เกียง หรือเตาวง.
ละบองไฟ
หมายถึงน. เม็ดตุ่มเกิดแก่หญิงกำลังอยู่ไฟ, ผดไฟ.
สะพานไฟ
หมายถึงน. อุปกรณ์ไฟฟ้าคล้ายสวิตช์ สำหรับตัดกระแสไฟฟ้าจากวงจร, (ปาก) สวิตช์ขนาดใหญ่.
สายไฟฟ้า
หมายถึงน. เส้นโลหะตัวนำไฟฟ้า ใช้เพื่อให้กระแสไฟฟ้าผ่านอาจมีฉนวนหุ้มหรือไม่มีก็ได้, ถ้าไม่มีฉนวนหุ้มเรียก สายเปลือย.
หม้อไฟ
หมายถึงน. ภาชนะชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายชาม ก้นหม้อมีเชิง ตรงกลางมีกระบอกสูงขึ้นมาจากใต้ก้นหม้อสำหรับใส่ถ่านติดไฟ ปากหม้อมีฝาปิด ใช้สำหรับใส่เกาเหลา แกงจืด เป็นต้น, หม้อหยวนโล้ ก็เรียก.
หัวฟืนหัวไฟ
หมายถึงน. หัวคํ่า เช่น มาแต่หัวฟืนหัวไฟ. (ถิ่น-อีสาน) ว. หัวปี ในคำว่า ลูกหัวฟืนหัวไฟ.
ออกไฟ
หมายถึงก. เลิกอยู่ไฟ.
แก่ไฟ
หมายถึงว. ใช้ไฟแรงเกินไป (มักใช้แก่การหุงหรือต้มที่ใช้ไฟแรงจนเกือบไหม้).
คางคกไฟ
หมายถึงน. ชื่อสัตว์สี่เท้าสะเทินนํ้าสะเทินบกชนิด Bufo parvus ในวงศ์ Bufonidae เป็นสัตว์สกุลเดียวกับคางคก แต่ตัวเล็กกว่ามาก ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ตัวผู้จะเปลี่ยนสีผิวหนังเป็นสีแดง จึงมีผู้เรียกว่า คางคกไฟ.