ตัวกรองผลการค้นหา
แม่เบี้ย
หมายถึงน. พังพานงู (ใช้แก่งูเห่าและงูจงอาง) เช่น งูเห่าแผ่แม่เบี้ย.
แม่เพลง
หมายถึงน. หญิงที่เป็นต้นบทหรือหัวหน้าวงเพลงพื้นบ้าน เช่น เพลงฉ่อย เพลงเกี่ยวข้าว เพลงเรือ.
แม่โพสพ
หมายถึงน. เทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว.
แม่ม่าย
หมายถึงน. หญิงที่มีผัวแล้ว แต่ผัวตายหรือหย่าร้างกันไป.
แม่ม่ายทรงเครื่อง
หมายถึงน. แม่ม่ายที่มั่งมี.
แม่เลี้ยง
หมายถึงน. เมียของพ่อที่ไม่ใช่แม่ตัว.
แม่สี
หมายถึงน. กลุ่มสีซึ่งสามารถผสมออกมาเป็นสีอื่น ๆ ได้ทุกสี มี ๕ สี คือ แดง เขียว (คราม) เหลือง ดำ ขาว เรียกว่า เบญจรงค์.
แม่สื่อ
หมายถึงน. หญิงที่ทำหน้าที่ชักนำเพื่อให้ชายหญิงได้แต่งงานกัน, บางทีเรียกว่า แม่สื่อแม่ชัก.
แม่สื่อแม่ชัก
หมายถึงน. แม่สื่อ.
แม่เหล็ก
หมายถึงน. แร่หรือโลหะที่มีสมบัติดูดเหล็กได้.
ขั้วแม่เหล็ก
หมายถึงน. บริเวณที่ตัวแท่งแม่เหล็กซึ่งมีแรงแม่เหล็กมากที่สุด โดยปรกติบริเวณดังกล่าวจะอยู่ใกล้ปลายทั้ง ๒ ของแท่งแม่เหล็ก, ถ้าชี้ไปทางทิศเหนือ เรียกว่า ขั้วเหนือ ถ้าชี้ไปทางทิศใต้ เรียกว่า ขั้วใต้.
แผ่พังพาน,แผ่แม่เบี้ย
หมายถึงก. อาการที่งูเห่าหรืองูจงอางเป็นต้นชูและแผ่คอให้แบนเพื่อเตรียมฉกศัตรูเป็นต้น.