ตัวกรองผลการค้นหา
อภัพบุคคล
หมายถึง[อะพับพะบุกคน] น. คนไม่สมควร. (ป. อภพฺพปุคฺคล).
อริยบุคคล
หมายถึงน. บุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น. (ป. อริยปุคฺคล).
อเสกขบุคคล,อเสขบุคคล
หมายถึง[อะเสกขะ-, อะเสขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.
ปาหุไณยบุคคล
หมายถึงน. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป.).
อเสขบุคคล,อเสกขบุคคล
หมายถึง[อะเสขะ-, อะเสกขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.
บุคคล,บุคคล-
หมายถึง[บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น. คน (เฉพาะตัว); (กฎ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา; กลุ่มบุคคลหรือองค์กรซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่ง ที่ไม่ใช่บุคคลธรรมดา และให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า นิติบุคคล. (ป. ปุคฺคล; ส. ปุทฺคล).
เอกบุคคล,เอกบุรุษ
หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.