ตัวกรองผลการค้นหา
ภาสา
หมายถึงน. ภาษา. (ป.).
แปลเอาความ
หมายถึงก. แปลภาษาหนึ่งเป็นอีกภาษาหนึ่งโดยถือความหมายเป็นสำคัญ.
กัมพุชพากย์
หมายถึงน. ภาษาเขมร.
ภาษาระดับพิธีการ
หมายถึงน. ภาษาแบบแผน.
ขึ้นปาก
หมายถึงก. เจนปาก, คล่องปาก.
ปากคอ
หมายถึงน. ปาก เช่น ปากคออยู่ไม่สุข.
ไม่มีวันเสียละ
หมายถึง(ปาก) ว. ไม่มีทางจะเป็นไปได้.
คล่องปาก
หมายถึงว. เจนปาก, ขึ้นปาก ก็ว่า.
เพดานปาก
หมายถึงน. ส่วนบนของอุ้งปาก.
ลาภปาก
หมายถึงน. ของกินที่มักได้มาโดยไม่คาดคิด.
สนิทปาก
หมายถึงว. ไม่รู้สึกกระดากใจหรือตะขิดตะขวงใจ เช่น พูดเท็จได้สนิทปาก พูดคำหยาบโลนได้สนิทปาก, สนิทปากสนิทคอ ก็ว่า.
ล่าม
หมายถึงน. ผู้แปลคำพูดจากภาษาหนึ่งเป็นอีกภาษาหนึ่งโดยทันที.