ค้นเจอ 268 รายการ

ประวีณ

หมายถึงว. ฉลาด, มีฝีมือ. (ส. ปฺรวีณ; ป. ปวีณ).

ปริเวณ

หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).

ป่าเบญจพรรณ

หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.

ปาษาณ

หมายถึง[ปาสาน, ปาสานะ] (แบบ) น. หิน. (ส.; ป. ปาสาณ).

ปุราณ

หมายถึงว. บุราณ, โบราณ. (ป., ส.).

พหุคูณ

หมายถึงว. หลายเท่า, หลายทบ. (ส.).

พิรุณ

หมายถึงน. ฝน; ชื่อเทวดาแห่งนํ้า เทวดาแห่งฝน เรียกว่า พระพิรุณ. (ป., ส. วรุณ).

มธุตฤณ

หมายถึง[-ตฺริน] น. อ้อย. (ส.).

แม่คุณ

หมายถึงน. คำพูดเอาใจหญิงหรือแสดงความเอ็นดูรักใคร่เด็กหญิง.

รุ่งอรุณ

หมายถึงน. เวลาเช้าตรู่ที่เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง.

ฤณ

หมายถึง[ริน] น. หนี้, หนี้สิน; ภาระ. (ส.; ป. อิณ).

วิจารณญาณ

หมายถึง[วิจาระนะยาน] น. ปัญญาที่สามารถรู้หรือให้เหตุผลที่ถูกต้องได้.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ