ตัวกรองผลการค้นหา
แห้งเหี่ยว
หมายถึงก. ขาดความสดชื่น, เหี่ยวแห้ง ก็ว่า.
ใช้เนื้อ
หมายถึงก. จ่ายให้หรือทดแทนส่วนที่ขาดไป.
ตกหล่น
หมายถึงก. ขาดตกไปโดยไม่ตั้งใจ.
เด็จ
หมายถึงก. ขาด. (ข. ฎาจ่).
เนืองนอง
หมายถึงก. หลั่งไหลไม่ขาดสาย, มีมากต่อเนื่องกันไม่ขาดสาย เช่น ทรัพย์สินเนืองนอง, นองเนือง ก็ว่า.
ขาดตอน
หมายถึงก. ขาดระยะกัน, ไม่ติดต่อกัน.
สะพายแล่ง
หมายถึงว. ลักษณะที่ถูกฟันขาดเฉียงบ่า เรียกว่า ขาดสะพายแล่ง, ตะพายแล่ง ก็ว่า.
ตะพายแล่ง
หมายถึงว. ลักษณะที่ถูกฟันขาดเฉียงบ่า เรียกว่า ขาดตะพายแล่ง, สะพายแล่ง ก็ว่า.
หัวหายตะพายขาด
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.
บ้านแตกสาแหรกขาด
หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือในบ้านเมืองอย่างร้ายแรงถึงทำให้ต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน.
บุ่มบ่าม
หมายถึงว. ที่ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร.
เผื่อขาดเผื่อเหลือ,เผื่อเหลือเผื่อขาด
หมายถึงว. ที่เตรียมไว้เผื่อขาดหรือไม่พอ.