ตัวกรองผลการค้นหา
ลิ้นลังกา
หมายถึงว. ที่พูดรัวเร็ว; (สำ) พูดพล่อย ๆ จนไม่น่าเชื่อถือ.
ลิ้นห้อย
หมายถึงว. อาการที่เหน็ดเหนื่อยมากเปรียบเหมือนวิ่งมาไกลเหนื่อยจนลิ้นห้อย, อาการที่เหน็ดเหนื่อยเนื่องจากต้องทำงานหนักมาก.
ลิ้นหีบ
หมายถึงน. ขอบด้านในของตัวหีบทำเพื่อให้ฝาครอบแน่นสนิท.
ลิ้นจุกปาก
หมายถึงน. ภาวะที่ลิ้นถูกดันออกมาจากตำแหน่งปรกติที่อยู่ในปาก เนื่องจากลิ้นบวมหรืออวัยวะที่อยู่ใต้ลิ้นดันลิ้นขึ้นมา.
นุ่ม
หมายถึงว. อ่อนละมุน, อ่อนนิ่ม.
อันด๊าก
หมายถึงน. ลิ้น. (ต.).
กระดูกอ่อน
หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังไม่มีความจัดเจนในการต่อสู้ เช่น นักมวยคนนี้กระดูกอ่อน ขึ้นชกครั้งแรกก็แพ้เขาแล้ว.
เขากวางอ่อน
หมายถึงน. เขากวางที่งอกใหม่หลังผลัดเขา มีหนังอ่อนนุ่มหุ้ม มีขนสั้นสีน้ำตาลเป็นมัน นิยมใช้ทำยา.
ฉากอ่อน
หมายถึงน. ฉากทิ้ง.
เหนื่อยอ่อน
หมายถึงก. รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลีย.
ลิ้นคับปาก
หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ชัดเหมือนดังลิ้นโตจนคับปาก.
ลินลา,ลิ้นลา
หมายถึงก. ไปอย่างนวยนาด. (เพี้ยนมาจาก ป., ส. ลีลา).