ตัวกรองผลการค้นหา
อัปฏิฆะ
หมายถึง[อับปะติคะ] ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. (ป. อปฺปฏิฆ).
ตกประหม่า
หมายถึงก. รู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ.
ตันเหิม
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. รื่นเริง, บันเทิงใจ.
แม้ว่า
หมายถึงสัน. ผิว่า, หากว่า, เช่น แม้ว่าจะไปด้วย ก็ตามใจ.
โศจนียะ
หมายถึง[-จะ-] ว. อันน่าโศก, น่าเศร้าใจ. (ส.).
ใจเร็ว
หมายถึงว. ตกลงใจอย่างรวดเร็วโดยไม่พิจารณาให้รอบคอบ.
ผีถึงป่าช้า
หมายถึง(สำ) ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก.
ระทึก
หมายถึงก. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.
ระลุง
หมายถึงก. ใจห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ระลวง ก็ใช้.
หฤทัยปรีย์
หมายถึงว. น่ารัก, ชื่นใจ. (ส. หฺฤทยปฺรีย).
หุนหัน
หมายถึงว. ไม่ยั้งใจ, ไม่รั้งรอ, ใจเร็ว.
เห่อเหิม
หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เหิมเห่อ ก็ว่า.