ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวบุหรี่
หมายถึงน. ข้าวหุงอย่างวิธีของแขกมีเครื่องปรุงและเนื้ออยู่ในตัว. (กะบุลี แปลว่า ข้าวปรุงอย่างแบบชาวกรุงกาบุล).
ข้าวเปียก
หมายถึงน. ข้าวที่ต้มและกวนให้เละ, ข้าวที่ต้มกับนํ้ากะทิเจือเกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละ มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.
ปูนแดง
หมายถึงน. ปูนสุกที่เมื่อผสมกับผงขมิ้นและนํ้าจะเป็นสีแดง สำหรับป้ายพลูกินกับหมาก.
มะ
หมายถึงคำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้.
ข้าวกรู
หมายถึงน. ข้าวชนิดที่ทำเพื่ออุทิศให้เปรตประเภทหนึ่งในพิธีสารท.
จังหัน
หมายถึงน. ข้าว, อาหาร, (ใช้แก่พระสงฆ์). (ข. จงฺหาน่).
ฟ่อน
หมายถึงน. หญ้าหรือต้นข้าวจำนวนมากที่เอามารวมกันเป็นมัดใหญ่ ๆ.
มือสี
หมายถึงน. ไม้ที่ยื่นออกมาจากเครื่องสีข้าวสำหรับเอาขอสับ.
เรียงเม็ด
หมายถึง(ปาก) ก. ย่อย เช่น ข้าวยังไม่ทันเรียงเม็ดเลย ไปวิ่งเล่นแล้ว.
เลี้ยงผอก
หมายถึงก. นำข้าวไปให้ชาวนากินในเวลาทำนา.
เปิบข้าว
หมายถึงก. ใช้ปลายนิ้วขยุ้มข้าวใส่ปากตนเอง.
ทุร,ทุร-
หมายถึง[ทุระ-] ว. คำประกอบหน้าคำศัพท์ หมายความว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, น้อย, ไม่มี, เช่น ทุรค ว่า ที่ไปถึงยาก, ทางลำบาก. (ส.).