ค้นเจอ 481 รายการ

ภุมเทวดา

หมายถึงน. เทวดาพวกหนึ่งที่สิงสถิตอยู่บนพื้นดิน. (ป. ภุมฺม + เทวตา).

ประสัยห,ประสัยห-,ประสัยห์

หมายถึง[ปฺระไสหะ-, ปฺระไส] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ส. ปฺรสหฺย; ป. ปสยฺห).

แต่ทว่า

หมายถึงสัน. แต่ถ้าว่า, ถ้าว่า, เช่น ถึงอย่างนั้นก็จริงแหล่ แต่ทว่า, บางทีพูดสั้น ๆ ว่า ทว่า.

รังแต่

หมายถึงสัน. มีแต่, ล้วนแต่, เป็นที่, (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น รังแต่คนจะนินทา รังแต่เขาจะหัวเราะเยาะ.

วสวัดดี,วสวัตตี

หมายถึง[วะสะ-] น. ผู้ยังสัตว์ให้อยู่ในอำนาจ; ชื่อของเทวบุตรมาร. (ป.).

หฤษฎ์

หมายถึง[หะริด] ว. น่าชื่นชม, ยินดี; สนุก, สบาย, ดีใจ. (ส. หฺฤษฺฏ; ป. หฏฺ).

เทวนาครี

หมายถึง[เทวะนาคะรี] น. อักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษาสันสกฤต.

เทศก

หมายถึง[เท-สก] น. ผู้ชี้แจง, ผู้แสดง, ผู้แสดงธรรม. (ส.).

คห,คห-

หมายถึง[คะหะ-] (แบบ) น. เรือน, ใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น คหกรรม. (ป.).

หรัสว,หรัสว-

หมายถึง[หะรัดสะวะ-] ว. สั้น; เล็ก, น้อย; ตํ่า, เตี้ย. (ส.; ป. รสฺส).

ยาซับ

หมายถึงน. สิ่งที่รองในกระเปาะหัวแหวนหรือเครื่องประดับเพื่อหนุนเพชรพลอยให้มีสีสันงามขึ้น.

หมู

หมายถึงน. ชื่อขวานชนิดหนึ่ง ด้ามสั้น สันหนา ใช้ตัด ถาก และฟัน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ