ค้นเจอ 512 รายการ

เขยก

หมายถึง[ขะเหฺยก] ก. อาการที่เดินหรือวิ่งด้วยปลายเท้าอย่างคนเท้าเจ็บ, อาการที่เดินหรือวิ่งเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการ.

เขยียวขยอน

หมายถึง[ขะเหฺยียวขะหฺยอน] ว. สนั่น, หวั่นไหว, เกรียวกราว. (ข. เขฺญียวขฺญาร ว่า เจื้อยแจ้ว).

เขยื้อน

หมายถึง[ขะเยื่อน] ก. ไหวตัวหรือเคลื่อนที่ไปเล็กน้อย, ทำให้ไหวตัวหรือให้เคลื่อนที่ไปเล็กน้อย.

เขรอะ,เขลอะ

หมายถึง[เขฺรอะ, เขฺลอะ] ว. เป็นตะกอนทับถมอย่างของที่นอนก้นซับซ้อนอยู่ เช่น ตะกอนเขรอะ, เกรอะ ก็ว่า; เลอะเทอะ เช่น รองเท้าเปื้อนโคลนเขลอะ. ก. จับหรือเกาะซับซ้อนกันอยู่ เช่น สนิมเขรอะ ฝุ่นเขลอะ.

เขลง

หมายถึง[เขฺลง] ดู หยี ๒.

เขลา

หมายถึง[เขฺลา] ว. ขาดไหวพริบ, รู้ไม่ถึง, รู้ไม่เท่าทัน, ไม่เฉียบแหลม, ไม่ฉลาด. (ข.).

เขลาะ

หมายถึง[เขฺลาะ] ว. กำเลาะ, หนุ่ม, สาว. (ข. เขฺลาะ ว่า หนุ่ม).

เขะขะ

หมายถึงว. เกะกะ, กีดขวาง.

เข้าโกศ

หมายถึงก. บรรจุศพลงในโกศ, ลงโกศ ก็ว่า.

เข้าขา

หมายถึงว. สอดคล้องกัน, ไปกันได้ดี, เช่น นักเทนนิสคู่นี้เล่นเข้าขากันได้ดี.

เข้าเค้า

หมายถึงก. เหมาะกับรูปร่าง เค้าหน้า หรือ กิริยาท่าทาง, เหมาะกับเรื่องราวหรือเหตุผล.

เข้าใจ

หมายถึงก. รู้เรื่อง, รู้ความหมาย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ