ค้นเจอ 1,067 รายการ

ศนิ

หมายถึง[สะ-] น. ดาวพระเสาร์. (ส.).

สนวน

หมายถึง[สะหฺนวน] ดู ฉนวน ๔.

สพั้น

หมายถึง[สะ-] น. ทองเหลือง, ทองแดง. (ข. สฺพาน่).

สรฏะ

หมายถึง[สะระ-] น. กิ้งก่า. (ป., ส.).

สวรรยา

หมายถึง[สะหฺวันยา] (กลอน) น. สมบัติ.

อิษฏี

หมายถึง[อิดสะ-] น. ความกระหาย, ความอยาก, ความต้องการ. (ส.).

สยามานุสติ

หมายถึง[สะหฺยามมานุดสะติ, สะหฺยามานุดสะติ] น. การระลึกถึงประเทศสยาม, ชื่อโคลง ๔ สุภาพ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.

เช้ง,เช้งวับ

หมายถึง(ปาก) ว. สวยเพราะตกแต่งงามเป็นพิเศษ เช่น งามเช้ง แต่งตัวเสียเช้งวับ.

บังอร

หมายถึงน. นาง; เด็ก ๆ ที่กำลังน่ารัก เช่น เมื่อทอดพระเนตรเห็นสองบังอรอรรคปิโยรส.

ไฉยา

หมายถึง(กลอน) น. ผู้หญิง, นางผู้มีโฉมงาม, เช่น เมื่อนั้น นางรจนาไฉยา แลเห็นสมเด็จพระมารดา กัลยาออกมารับทันที. (บทละครสังข์ทอง), เขียนเป็น ฉัยยา ก็มี. (ดู ชายา ๒).

เสมอ

หมายถึง[สะเหฺมอ] น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์เกี่ยวกับอาการเยื้องกราย และการเดินของตัวละครในนาฏกรรมไทย เรียกว่า เพลงเสมอ เช่น เสมอบาทสกุณี (เสมอตีนนก) เสมอนาง เสมอมาร.

อุษมะ,อุษมัน

หมายถึง[อุดสะมะ, อุดสะมัน] น. ไอ, ไออุ่น. (ส.; ป. อุสุม, อุสุมา).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ