ค้นเจอ 1,311 รายการ

คง

หมายถึงก. ยังมียังเป็นอยู่อย่างเดิม เช่น คงความเป็นไท; เป็นคำบอกลักษณะคาดคะเน เช่น คงจะเป็นเช่นนั้น คงมาแล้ว.

ท้องตรา

หมายถึงน. หนังสือคำสั่งที่ประทับตราของเจ้ากระทรวง, เดิมเรียกว่า สารตรา.

ตอกหน้า

หมายถึง(ปาก) ก. ว่าใส่หน้าอย่างไม่ไว้หน้า.

นองหน้า

หมายถึงว. อาบหน้า (ใช้แก่นํ้าตา).

ยิ้มเจื่อน

หมายถึงก. ยิ้มวางหน้าไม่สนิท.

หน้ามุข

หมายถึงน. ส่วนของอาคารที่ยื่นเด่นออกมาทางหน้า.

หลบลี้หนีหน้า

หมายถึงก. หลีกหนีไปไม่ยอมให้พบหน้า.

แม่กระชังหน้าใหญ่

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ชอบแสดงตัวออกหน้าเป็นหัวเรือใหญ่, มักพูดเข้าคู่กับ แม่หญิงแม่หญัง เป็น แม่หญิงแม่หญัง แม่กระชังหน้าใหญ่.

ดะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ด ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ดะด่อน ดะดัก ดะดุ่ม.

กระป๋อหลอ

หมายถึงว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ. (มณีพิชัย).

หน้าคว่ำ

หมายถึงว. ทำหน้าแสดงอาการไม่พอใจหรือโกรธจนไม่เงยหน้าขึ้นมองดู.

เหลอ

หมายถึง[เหฺลอ] ว. ทำหน้าเซ่อ ๆ ทำนองว่าไม่รู้เรื่อง เช่น ทำหน้าเหลอ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ