ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 806 รายการ

ข้าวเบา

หมายถึงน. กลุ่มพันธุ์ข้าวที่ได้ผลเร็วกว่ากลุ่มพันธุ์ข้าวอื่น ออกรวงในช่วงปลายเดือนกันยายนถึงกลางเดือนตุลาคม และเก็บเกี่ยวได้ในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน เช่น พันธุ์ข้าวเหนียวหางยี ๗๑ พันธุ์ข้าวน้ำสะกุย ๑๙, พายัพและอีสานว่า ข้าวดอ.
 พจนานุกรมไทย

เบี้ยทำขวัญ

หมายถึง(โบ) น. เงินที่ฝ่ายหนึ่งต้องเสียให้อีกฝ่ายหนึ่งเป็นค่าเสียหาย.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวบุหรี่

หมายถึงน. ข้าวหุงอย่างวิธีของแขกมีเครื่องปรุงและเนื้ออยู่ในตัว. (กะบุลี แปลว่า ข้าวปรุงอย่างแบบชาวกรุงกาบุล).
 พจนานุกรมไทย

ข้าวเปียก

หมายถึงน. ข้าวที่ต้มและกวนให้เละ, ข้าวที่ต้มกับนํ้ากะทิเจือเกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละ มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.
 พจนานุกรมไทย

บูด

หมายถึงว. มีรสเปรี้ยวและมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวแสดงว่าเสีย (ใช้แก่อาหาร) เช่น ข้าวบูด แกงบูด; ทำหน้าแสดงอาการไม่พอใจ เรียกว่า ทำหน้าบูด.
 พจนานุกรมไทย

ดาบสองคม

หมายถึง(สำ) ว. มีทั้งคุณและโทษ, อาจดีอาจเสียก็ได้.
 พจนานุกรมไทย

เอาไม้สั้นไปรันขี้

หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวกรู

หมายถึงน. ข้าวชนิดที่ทำเพื่ออุทิศให้เปรตประเภทหนึ่งในพิธีสารท.
 พจนานุกรมไทย

จังหัน

หมายถึงน. ข้าว, อาหาร, (ใช้แก่พระสงฆ์). (ข. จงฺหาน่).
 พจนานุกรมไทย

ฟ่อน

หมายถึงน. หญ้าหรือต้นข้าวจำนวนมากที่เอามารวมกันเป็นมัดใหญ่ ๆ.
 พจนานุกรมไทย

มือสี

หมายถึงน. ไม้ที่ยื่นออกมาจากเครื่องสีข้าวสำหรับเอาขอสับ.
 พจนานุกรมไทย

เรียงเม็ด

หมายถึง(ปาก) ก. ย่อย เช่น ข้าวยังไม่ทันเรียงเม็ดเลย ไปวิ่งเล่นแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด