ค้นเจอ 1,837 รายการ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว.

เกี่ยวแฝกมุงป่า

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๒ นับเป็นพวกอักษรตํ่า.

สนามเพลาะ

หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.

สิ่วน่อง

หมายถึงน. สิ่วชนิดหนึ่งตัวหนาเป็นสี่เหลี่ยม มีคม.

เห็นแก่

หมายถึงก. มุ่งเฉพาะเพื่อ เช่น เห็นแก่ตัว เห็นแก่พวก เห็นแก่ได้.

ถลุน

หมายถึง[ถะหฺลุน] ก. เอาปอหรือป่านมาบิดให้เป็นเส้นเขม็งเพื่อฟั่นเข้าเป็นเกลียวเส้นเชือกใหญ่.

ข้าวใหม่น้อย

หมายถึงน. ชื่อไข้ที่เป็นผื่นตามตัวเหมือนมดกัด มีหัวสีขาว เวลาเป็นทำให้ตัวร้อนจัด.

ขี้ครั่ง

หมายถึงน. สารซึ่งตัวครั่งผลิตออกมาหุ้มลำตัว ประกอบด้วยชันเป็นส่วนใหญ่ ไข และสารสีแดง.

ตุ๊ย

หมายถึงก. เอาหมัดกระแทกเอา. (จ.). น. เรียกตัวตลกที่ออกมาขัดจังหวะในการสวดคฤหัสถ์ว่า ตัวตุ๊ย.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓ เป็นอักษรสูง ปัจจุบันเลิกใช้แล้ว.

จับเสือมือเปล่า

หมายถึง(สำ) ก. แสวงหาประโยชน์โดยตัวเองไม่ต้องลงทุน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ