ตัวกรองผลการค้นหา
เอกบุคคล,เอกบุรุษ
หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.
บรรพตวาสี
หมายถึง(แบบ) น. ชาวเขา. (ส. ปรฺวต + วาสินฺ).
พาต
หมายถึงน. ลม. (ป., ส. วาต).
วิกัต
หมายถึงว. วิกฤต. (ป. วิกต).
คิดสั้น
หมายถึงก. คิดทำลายตนเองเพราะหาทางออกไม่ได้.
มะหัล
หมายถึงว. แพง; หายาก. (ช.).
หาบมิได้,หาบ่มิได้
หมายถึง[หาบอ-, หาบ่อ-] ว. ไม่มีเลย เช่น คนดีอย่างนี้หาบมิได้, บางทีใช้คร่อมกับคำอื่น เช่น เพชรเม็ดนี้หาตำหนิบ่มิได้.
แกว่งเท้าหาเสี้ยน
หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อน.
ตีนโรงตีนศาล
หมายถึงว. เรียกคนที่ชอบพลอยประสมหาเศษหาเลยหรือหารายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามโรงศาลว่า พวกตีนโรงตีนศาล.
หาด
หมายถึงน. เนินที่ลาดลงไปในนํ้าหรือบริเวณที่ตื้นเขินเป็นเนินอยู่กลางนํ้า ส่วนมากเป็นเนินทราย, ที่เป็นเนินกรวดหรือเนินหิน เรียกว่า หาดกรวด หาดหิน ก็มี.
เอกภพ
หมายถึง[เอกกะ-] (ดารา) น. ระบบซึ่งเป็นผลรวมของกาแล็กซีทั้งหมด. (อ. universe); (สถิติ) จำนวนประชากรทั้งหมดที่นำมาพิจารณาหรือหาตัวอย่าง.
กตาภินิหาร
หมายถึง[กะตาพินิหาน] (แบบ) น. อภินิหาร (บุญอันยิ่ง) ที่ทำไว้. ว. มีอภินิหารที่ทำไว้. (ป. กต ว่า อันเขาทำแล้ว + อภินิหาร).