ตัวกรองผลการค้นหา
ละเลียด
หมายถึงก. กินทีละน้อย ๆ เช่น มัวละเลียดอยู่นั่นแหละ.
วางตา
หมายถึงก. ละสายตา, มักใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ดูไม่วางตา.
เขละ
หมายถึง[เขฺละ] ว. เละ, เละเทะ, เกะกะ, ไม่เป็นระเบียบ, เขละขละ ก็ว่า.
ถูล,ถูล-
หมายถึง[ถูละ-] (แบบ) ว. อ้วน, พี; หยาบ. (ป.; ส. สฺถูล).
พละ
หมายถึง[พะละ] น. กำลัง, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พละกำลัง.
มูลจิต
หมายถึง[มูนละ-] น. ชื่อยาแก้ลมซางชนิดหนึ่ง.
เฝือก
หมายถึงน. ของทำเป็นซี่ ถักให้ติดกันเป็นผืน สำหรับกั้นนํ้า ดักปลา หรือห่อศพ.
กาฬ,กาฬ-
หมายถึง[กาน, กาละ-, กานละ-] น. รอยดำหรือแดงที่ผุดตามร่างกายคนเมื่อตายแล้ว. ว. ดำ, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ป.).
ภูษาโยง
หมายถึงน. แถบผ้าที่โยงจากปากโกศหรือหีบศพสำหรับคลี่ทอดไปยังพระสงฆ์เมื่อทำพิธีกรรม เช่น บังสุกุล หรือโยงจากราชรถประดิษฐานพระโกศไปยังรถนำหน้าพระศพ.
ขะยุก
หมายถึงก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.
งามหน้า
หมายถึงว. น่าขายหน้า, ใช้เป็นคำประชด เช่น เขาทำงามหน้าละคราวนี้.
โรคศิลปะ
หมายถึง[โรกสินละปะ] น. การปฏิบัติเพื่อรักษาโรค.