ตัวกรองผลการค้นหา
สังขกร
หมายถึง[สังขะกอน] น. ผู้มีสังข์อยู่ในมือคือ พระนารายณ์. (ป.).
หมัด
หมายถึงน. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น.
ไม้ล้มลุก
หมายถึงน. ไม้ ๒ ขาสำหรับกว้านของหนักขึ้นไปไว้บนที่สูง เช่น เอาไม้ล้มลุกกว้านพระบรมโกศขึ้นบนเกริน.
กุม
หมายถึงก. เอาอุ้งมือปิด ป้อง กัน หรือ จับไว้ เช่น กุมขมับ กุมมือ กุมดาบ; คุม เช่น กุมตัว กุมสติ กุมอำนาจ.
แตด
หมายถึงน. ส่วนแห่งอวัยวะเพศของหญิง อยู่ระหว่างแคมในตอนบน, เม็ดละมุด ก็ว่า.
ลงกระหม่อม
หมายถึงก. ลงยันต์บนกระหม่อม แล้วเสกเป่าให้อยู่ยงคงกระพันเป็นต้น.
วิ่งควาย
หมายถึงก. ให้ควายวิ่งแข่งกันโดยมีคนขี่บนหลัง.
ทูน
หมายถึงก. เทิน, เอาของไว้บนศีรษะ, เช่น เอาของทูนหัว.
ลิ้นไก่
หมายถึงน. ติ่งบนเพดานอ่อนที่ยื่นลงมาในช่องปาก.
ติดตะกร้อ
หมายถึงก. บังคับตะกร้อให้ติดอยู่บนเข่าหรือแขนเป็นต้น.
ผื่น
หมายถึงน. เม็ดตุ่มหรือแถบที่ผุดขึ้นเป็นพืดบนผิวหนัง.
คาราเต้
หมายถึงน. ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวด้วยมือเปล่า โดยการใช้อวัยวะต่าง ๆ เช่น มือ เท้า ศอก ศีรษะ ที่ฝึกจนแข็งแกร่งแล้ว มีแพร่หลายในญี่ปุ่นและเกาหลี. (ญิ.).