ตัวกรองผลการค้นหา
ทวา
หมายถึง[ทะวา] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส. ทฺวา).
บัณเฑาะว์
หมายถึง[บันเดาะ] น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลอง ใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. (ป. ปณว; ส. ปฺรณว).
ชายไหว
หมายถึงน. ผ้าห้อยหน้าอยู่ระหว่างชายแครง.
ต่อตี
หมายถึงก. ตีประชันหน้าเข้าไป.
เบอะ
หมายถึงว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าเบอะ.
ยิ้มละไม
หมายถึงก. ยิ้มน้อย ๆ อยู่ในหน้า.
หน้าชื่นอกตรม
หมายถึงว. ที่ทำเป็นร่าเริงแต่ในใจมีทุกข์, หน้าชื่นอกกรม ก็ว่า.
หน้าซื่อใจคด
หมายถึง(สำ) ว. มีสีหน้าดูซื่อ ๆ แต่มีนิสัยคดโกง.
หน้าดำคล้ำเครียด
หมายถึงน. ใบหน้าหมองคล้ำเพราะต้องคร่ำเครียดหมกมุ่นอยู่กับงาน หรือต้องใช้ความคิดอย่างหนัก, หน้าดำคร่ำเครียด ก็ว่า.
ไปตายเอาดาบหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ยอมไปเผชิญกับความทุกข์และความลำบากข้างหน้า.
มุ่ย
หมายถึงว. อาการที่ยิ้มไม่ออกเพราะไม่พอใจ (ใช้แก่หน้า) เช่น เขาถูกดุเลยทำหน้ามุ่ย.
ทีหลัง
หมายถึงน. ภายหลัง, หลังจากนั้น, ทีหน้าทีหลัง ก็ว่า.