ตัวกรองผลการค้นหา
เขยก
หมายถึง[ขะเหฺยก] ก. อาการที่เดินหรือวิ่งด้วยปลายเท้าอย่างคนเท้าเจ็บ, อาการที่เดินหรือวิ่งเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการ.
ดาล
หมายถึงก. เกิดขึ้น, เป็นขึ้น, มีขึ้น. น. พื้น, ฝ่า (ใช้แก่มือหรือเท้า) เช่น ดาลได ว่า ฝ่ามือ ดาลเชิง ว่า ฝ่าเท้า. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
ตาตุ่ม
หมายถึงน. อวัยวะส่วนที่เป็นปุ่มกลม ๆ ที่ข้อเท้าทั้ง ๒ ข้าง.
ปราษณี
หมายถึง[ปฺราดสะนี] น. ส้นเท้า. (ส. ปารฺษฺณี; ป. ปณฺหิ).
ลงส้น
หมายถึงก. อาการที่เดินกระแทกส้นเท้าแสดงความไม่พอใจเป็นต้น.
องคุละ
หมายถึง[-คุละ] น. นิ้วมือ, นิ้วเท้า. (ป., ส.).
ขี้กบ
หมายถึงน. เศษไม้ที่ออกมาด้วยการไสกบ.
ไก่ได้พลอย
หมายถึงการที่ได้ของมีค่ามาแต่ไม้รู้คุณค่าของสิ่งนั้น
กลางแจ้ง
หมายถึงน. นอกร่มไม้ชายคา.
เกี๊ยะ
หมายถึงน. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).
ปาฏลิ
หมายถึง[-ตะ] (แบบ) น. ไม้แคฝอย. (ป.).
ป่าเบญจพรรณ
หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.