ค้นเจอ 438 รายการ

ภาคนิพนธ์

หมายถึง[พากคะ-, พาก-] น. รายงานการค้นคว้าประจำภาคเรียน. (อ. term paper).

ปัจยาการ

หมายถึง[ปัดจะยา-] (แบบ) น. อาการที่เป็นเหตุต่อเนื่องกัน คือ ปฏิจจสมุปบาท. (ป. ปจฺจยาการ).

ปราสาท

หมายถึง[ปฺราสาด] น. เรือนมียอดเป็นชั้น ๆ สำหรับเป็นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดินหรือเป็นที่ประดิษฐานสิ่งศักดิ์สิทธิ์. (ส. ปฺราสาท; ป. ปาสาท).

จาตุรงค,จาตุรงค-,จาตุรงค์

หมายถึง[-ตุรงคะ-] ว. มีองค์ ๔, มีส่วน ๔. (ป. จาตุร + องฺค).

ชงฆ,ชงฆ-,ชงฆ์,ชงฆา

หมายถึง[ชงคะ-] (กลอน; แบบ) น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. (ป. ชงฺฆ; ส. ชงฺฆา).

มุทคระ

หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).

หงสคติ

หมายถึง[หงสะคะติ] น. ท่าเดินอย่างหงส์ คือ มีลักษณะงดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่า.

ชค,ชค-

หมายถึง[ชะคะ-] (แบบ) น. แผ่นดิน เช่น ชคสัตว์ ว่า สัตว์ที่อาศัยแผ่นดิน. (ป., ส.).

เทวนาครี

หมายถึง[เทวะนาคะรี] น. อักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษาสันสกฤต.

นครินทร์

หมายถึง[นะคะ-] น. จอมนคร, เจ้าเมือง, เมืองใหญ่. (ส. นคร + อินฺทฺร).

มาฆ,มาฆ-,มาฆะ,มาฆะ

หมายถึง[-คะ-] น. ชื่อเดือนที่ ๓ แห่งจันทรคติ ตกราวเดือนกุมภาพันธ์. (ป., ส.).

ประณุท

หมายถึง[ปฺระนุด] ก. บรรเทา, ระงับ. (ส. ปฺรณุท; ป. ปนุท).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ