ตัวกรองผลการค้นหา
มนุษยชาติ
หมายถึง[มะนุดสะยะ-, มะนุดสะ-] น. จำพวกคน, หมู่มนุษย์. (ส.).
มาตามหัยกา,มาตามหัยยิกา
หมายถึง[-มะไหยะกา, -มะไหยิกา] (ราชา) น. ย่าทวด, ยายทวด. (ป. มาตา + มหยฺยิกา).
อดุล,อดุลย,อดุลย-,อดุลย์
หมายถึง[อะดุน, อะดุนละยะ-, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ, ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).
นิตย,นิตย-,นิตย์
หมายถึง[นิดตะยะ-, นิด] ว. เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิตย์. (ส.; ป. นิจฺจ).
นิตย,นิตย-
หมายถึง[นิดตะยะ-] น. นิติ เช่น ผู้ชำนินิตยสาตรไสย. (ตะเลงพ่าย). (แผลงมาจาก นิติ).
แพทยศาสตร์
หมายถึง[แพดทะยะ-, แพด-] น. ตำราหมอ; วิชาการป้องกันและบำบัดโรค.
มานุษ,มานุษย-
หมายถึง[มานุด, มานุดสะยะ-] น. คน, เพศคน. ว. เกี่ยวกับคน, ของคน. (ส.).
สาธย,สาธย-,สาธยะ
หมายถึง[-ทะยะ-] ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).
หาสยะ
หมายถึง[-สะยะ] น. ความสนุก, ความขบขัน. ว. พึงหัวเราะ, น่าหัวเราะ, ขบขัน; แยบคาย, ตลกคะนอง. (ส.).
เพรา
หมายถึง[เพฺรา] น. เวลาเย็น เช่น เกลออย่ากินเข้าเพราเลย เกลออดเข้าเพราให้เถิงรุ่ง. (ไตรภูมิ); มื้อ.
ยถาภูตญาณ
หมายถึง[ยะถาพูตะ-] น. ความรู้ตามความเป็นจริง. (ป.; ส. ยถาภูต + ชฺาน).
ไสย,ไสย-
หมายถึง[ไส, ไสยะ-] น. ลัทธิอันเนื่องด้วยเวทมนตร์คาถาซึ่งเชื่อว่าได้มาจากพราหมณ์ เช่น ถูกคุณถูกไสย.