ตัวกรองผลการค้นหา
ใส่หน้ายักษ์
หมายถึง(สำ) ก. ทำหน้าถมึงทึงแสดงอาการเกรี้ยวกราด ดุดัน, ตีหน้ายักษ์ ก็ว่า.
ห่วงหน้าห่วงหลัง
หมายถึงก. พะว้าพะวัง.
ทศพล
หมายถึงน. ผู้มีกำลัง ๑๐ เป็นพระนามของพระพุทธเจ้า.
ปณาม
หมายถึง[ปะนาม] ก. ประณาม. (ป.; ส. ปฺรณาม).
หม่อง
หมายถึงน. คำนำหน้าชื่อผู้ชายพม่า (พม่า หม่อง ว่า น้อง); เรียกยาขี้ผึ้งชนิดหนึ่งใช้ทา นวด เป็นต้น ว่า ยาหม่อง.
ห่วงหน้าพะวงหลัง
หน้าหงิกหน้างอ
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.
ออก
หมายถึง(โบ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; (ถิ่น) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า เมืองออก.
นู่น
หมายถึง(ปาก) ส. คำใช้แทนนามที่อยู่ไกลออกไป.
มะหะหมัด
หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มุฮัมมัด ก็เรียก.
เยซู
หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาคริสต์. (อ. Jesus).
ดา
หมายถึงก. เรียงหน้ากันเข้าไปเป็นหน้ากระดาน เช่น ดาหน้า. ว. มาก, หลาย, เกลื่อนไป.