ค้นเจอ 1,214 รายการ

ปรึก

หมายถึง[ปฺรึก] น. ชื่อนํ้ามันชนิดหนึ่ง โดยเอานํ้ามันยางมาปรุงหุงสำหรับทาไม้ต่าง ๆ.

พัทธยา

หมายถึงน. จำนวนที่หักหรือริบเอาไว้เป็นภาคหลวง.

สิบเบี้ยใกล้มือ

หมายถึง(สำ) น. ของเล็กน้อยที่จะได้แน่ ๆ ควรเอาไว้ก่อน.

ใส่ยา

หมายถึงก. เอายาโรยหรือทาเป็นต้นที่บาดแผล.

แปลร้อย

หมายถึงก. แปลเอาความโดยยกศัพท์บาลีมาคั่นไว้.

มูลประกันภัย

หมายถึง(กฎ) น. ราคาทรัพย์ที่กำหนดในการเอาประกันภัย.

ยอน

หมายถึงก. แยง เช่น เอาขนไก่ยอนหู.

ล้วงตับ,ล้วงไส้

หมายถึงก. หลอกลวงให้ตายใจเพื่อล้วงเอาความลับเป็นต้น.

ล่อใจ

หมายถึงว. ชวนใจให้อยากได้ เช่น เอาของมาโฆษณาล่อใจ.

ลากตัว

หมายถึงก. ใช้อำนาจหรือกำลังบังคับเอาตัวมา.

เปะ

หมายถึงก. เอาสิ่งที่มีลักษณะข้นเหลวเป็นต้นซัดลงไป เช่น เอาโคลนมาเปะที่กำแพง, โดยปริยายหมายถึงทิ้งไว้ให้เป็นภาระของผู้อื่น เช่น เอาลูกมาเปะให้พี่สาวเลี้ยง.

ค่าไถ่

หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินหรือประโยชน์ที่เรียกเอา หรือให้เพื่อแลกเปลี่ยนเสรีภาพของผู้ถูกเอาตัวไป ผู้ถูกหน่วงเหนี่ยว หรือผู้ถูกกักขัง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ