ค้นเจอ 503 รายการ

อาปณ,อาปณ-,อาปณะ

หมายถึง[-ปะนะ-] น. ตลาด, ร้านขายของ. (ป., ส.).

อุปเท่ห์

หมายถึง[อุปะเท่, อุบปะเท่] น. อุบายดำเนินการ, วิธีดำเนินการ. (ส. อุปเทศ; ป. อุปเทส).

จุบจิบ

หมายถึงว. อาการที่กินพร่ำเพรื่อทีละเล็กทีละน้อย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กิน เป็น กินจุบกินจิบ, โบราณใช้ว่า กระจุบกระจิบ ก็มี.

ธโนปจัย

หมายถึง[ทะโนปะไจ] (แบบ) น. การสะสมทรัพย์. (ส.).

ปราภพ

หมายถึง[ปะราพบ] น. ความฉิบหาย. (ป. ปราภว).

ปวิธ

หมายถึง[ปะวิด] ก. บพิธ. (ป. ป + วิ + ธา).

ลาป,ลาป-,ลาป-

หมายถึง[ลาปะ-, ลาบ-] น. การพูด, การออกเสียง. (ป., ส.).

ศาปมุกติ์

หมายถึง[สาปะมุก] น. การพ้นจากผลคำแช่ง. (ส.).

บรรพ,บรรพ-,บรรพ-,บรรพ์

หมายถึง[บันพะ-, บัน] ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น; ตะวันออก. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).

เอาเนื้อหนูไปปะเนื้อช้าง

หมายถึง(สำ) ก. เอาทรัพย์หรือสิ่งของจากคนที่มีน้อยไปให้แก่ผู้ที่มีมากกว่า.

ปวาส

หมายถึง[ปะวาด] ก. ประพาส. (ป.; ส. ปฺรวาส).

สถาปนิก

หมายถึง[สะถาปะ-] น. ผู้ทรงคุณวุฒิในการสร้างสรรค์ทางออกแบบก่อสร้าง. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ