ตัวกรองผลการค้นหา
ล้างโลก
หมายถึงก. ทำลายโลก เช่น สงครามล้างโลก; (ศาสนา) ทำให้โลกหมดความชั่ว เช่น ไฟบรรลัยกัลป์ล้างโลก.
โลกบาล
หมายถึง[โลกกะ-] น. หัวหน้าเทวดาในชั้นจาตุมหาราช มีหน้าที่รักษาโลกในทิศทั้ง ๔ เรียกเต็มว่า ท้าวจตุโลกบาล หรือ ท้าวจัตุโลกบาล คือ ๑. ท้าวธตรฐ จอมภูต หรือจอมคนธรรพ์ รักษาโลกด้านทิศบูรพาหรือทิศตะวันออก ๒. ท้าววิรุฬหก จอมเทวดา หรือจอมกุมภัณฑ์ รักษาโลกด้านทิศทักษิณหรือทิศใต้ ๓. ท้าววิรูปักษ์ จอมนาค รักษาโลกด้านทิศประจิมหรือทิศตะวันตก ๔. ท้าวกุเวร จอมยักษ์ รักษาโลกด้านทิศอุดรหรือทิศเหนือ. (ป., ส. โลกปาล).
โลกอุดร,โลกุตระ
หมายถึง[โลกอุดอน, โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก. (ป., ส. โลก + อุตฺตร).
โลกัตถจริยา
หมายถึง[โลกัดถะจะ-] น. ความประพฤติเป็นประโยชน์แก่โลก. (ป. โลก + อตฺถ + จริยา).
โลกียวัตร
หมายถึงน. ความเป็นไปของสามัญชน. (ป. โลกิย + วตฺต).
โลกียวิสัย
หมายถึงน. เรื่องโลกีย์, เรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับกามารมณ์, เรื่องของคนที่ยังมีกิเลสอยู่.
วิษณุโลก
หมายถึงน. สวรรค์ของพระนารายณ์ผู้เป็นเจ้า. (ส.).
ศาลกงสุล
หมายถึง(เลิก) น. ศาลของประเทศที่มีสิทธิสภาพนอกอาณาเขต ที่ตั้งขึ้นในอีกประเทศหนึ่ง เพื่อให้กงสุลเป็นผู้พิจารณาคดีคนในบังคับของตน.
ศาลโลก
หมายถึง(ปาก) น. ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ.
สิโลก
หมายถึงน. โศลก, บทสรรเสริญยกย่อง; ชื่อเสียง, เกียรติยศ. (ป.; ส. โศฺลก).
สุรโลก
หมายถึงน. สวรรค์. (ส.).
เหลาหลก
หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).