ค้นเจอ 5,902 รายการ

สูป,สูป-,สูปะ

หมายถึง[สูปะ-] น. ของกินที่เป็นนํ้า, แกง, ของต้มที่เป็นนํ้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยัญชนะ เป็น สูปพยัญชนะ หมายความว่า กับข้าว. (ป., ส.).

ประอึง

หมายถึง(กลอน) ก. อึง, ดัง, เอ็ด, อึกทึก. (บุณโณวาท).

อาเทศ

หมายถึง[-เทด] น. การแนะนำ, คำชี้แจง, คำบอกเล่า, คำสั่ง, กฎ. (ส.; ป. อาเทส).

โสดาปัตติมรรค

หมายถึง[-ปัดติมัก] น. ทางปฏิบัติที่ให้สำเร็จเป็นพระโสดาบัน. (ป. โสตาปตฺติมคฺค; ส. โสฺรตสฺ + อาปตฺติ + มารฺค).

อาจิณ-

หมายถึง[-จินนะ-] ว. เป็นปรกติ, ติดเป็นนิสัย, เสมอ ๆ, เนือง ๆ. (ป. อาจิณฺณ; ส. อาจิรฺณ).

อาสน

หมายถึง[อา-สน] ก. ปรารถนา. (ปรัดเล); ขัดสน. (ข. อาสนฺน).

อาว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อาผู้ชาย, น้องชายของพ่อ.

พาณโยชน์

หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).

ประหัตประหาร เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ประหัดประหาร, ประหัตถ์ประหาร เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ประจุบัน

หมายถึงน. ปัจจุบัน. (ป. ปจฺจุปฺปนฺน; ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน).

ปัจจามิตร

หมายถึงน. ข้าศึก, ศัตรู. (ส. ปจฺจามิตฺร; ป. ปจฺจามิตฺต).

ษัฑ

หมายถึงว. หก. (ใช้ในคำสมาส เมื่อนำหน้าพยัญชนะพวกโฆษะ เว้นจาก ณ ม ย). (ส.; ป. ฉ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ