ค้นเจอ 416 รายการ

ระเด่น

หมายถึงน. โอรสหรือธิดาของกษัตริย์เมืองใหญ่. (ช.).

วาโมร

หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).

กระชัง

หมายถึง(โบ) น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กะชัง ก็มี. (มิวเซียม).

มีชู้

หมายถึงก. ล่วงประเวณีกับชายอื่นที่มิใช่สามีของตน.

เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง

หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์โดยมิชอบจากงานที่ทำ.

เชาว์

หมายถึงว. เร็ว. (แผลงมาจาก ป., ส. ชว).

ประเสบันอากง

หมายถึงน. วังลูกหลวง, วังหลานหลวง. (ช.).

ธวัช

หมายถึง[ทะวัด] น. ธง. (ส. ธฺวช).

ปันจุเหร็จ

หมายถึงน. เครื่องรัดเกล้าที่ไม่มียอด; โจรป่า. (ช.).

วัช

หมายถึง(แบบ) น. วชะ, คอกสัตว์. (ป. วช).

หนากาสรี

หมายถึง[หฺนากาสะหฺรี] น. ดอกชบา. (ช.).

ชัพ

หมายถึง[ชับ] (แบบ) ว. เร็ว. (ป., ส. ชว).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ