ตัวกรองผลการค้นหา
กะดำกะด่าง
หมายถึงว. ดำ ๆ ด่าง ๆ, สีไม่เสมอกัน.
บ๊อง,บ๊อง ๆ
หมายถึง(ปาก) ว. ไม่เต็มเต็ง, บ้า ๆ บอ ๆ.
ชำเนียร
หมายถึงว. แก่ครํ่าคร่า, ชำรุด. (แผลงมาจาก เชียร).
จาตุรงค,จาตุรงค-,จาตุรงค์
หมายถึง[-ตุรงคะ-] ว. มีองค์ ๔, มีส่วน ๔. (ป. จาตุร + องฺค).
ขยิก
หมายถึง[ขะหฺยิก] ว. เร็ว ๆ ถี่ ๆ เช่น เกาขยิก ๆ.
องค
หมายถึง[องคะ-] น. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ, ตัว (ราชาศัพท์ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ พระบรมราชินี และพระบรมวงศ์ชั้นสูงที่ทรงได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้น ใช้ว่า พระองค์ เช่น แต่งพระองค์); ส่วนย่อยที่เป็นองค์ประกอบ เช่น มรรคมีองค์ ๘; ในราชาศัพท์ใช้เป็นลักษณนามเรียกอวัยวะหรือสิ่งของ หรือคำพูด เป็นต้น ของกษัตริย์หรือเจ้านาย เช่น พระทนต์ ๑ องค์ (ฟัน ๑ ซี่) พระศรี ๑ องค์ (หมาก ๑ คำ) พระที่นั่ง ๑ องค์ พระบรมราโชวาท ๒ องค์; ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่เคารพบูชาบางอย่างในทางศาสนา เช่น พระพุทธรูป ๑ องค์ พระเจดีย์ ๒ องค์, (ปาก) ลักษณนามใช้เรียกภิกษุสามเณร นักบวชในศาสนาอื่น เช่น ภิกษุ ๑ องค์ บาทหลวง ๒ องค์. (ป., ส. องฺค).
แง,แง,แง ๆ
หมายถึงว. เสียงเด็กร้องไห้.
งกเงิ่น,งก ๆ เงิ่น ๆ
หมายถึงว. ตัวสั่น, มีอาการประหม่าตัวสั่นจนทำอะไรไม่ถูก.
ดาด,ดาด,ดาด ๆ
หมายถึงว. ธรรมดา ๆ, ไม่รัดกุม, เช่น สำนวนดาด ๆ.
ทรุดโทรม
หมายถึงว. เสื่อมไปเพราะร่วงโรย ครํ่าคร่า หรือตรากตรำเกินไป.
เปิง ๆ
หมายถึงว. ดังเต็มที่ เช่น เสียงร้องเปิง ๆ, เตลิดไป เช่น วิ่งเปิง ๆ.
หงัก ๆ
หมายถึงว. อาการที่สั่นสะท้าน; อาการที่เดินสั่น ๆ มา, งั่ก ๆ ก็ว่า.