ค้นเจอ 488 รายการ

ธาตวากร

หมายถึง[ทาตะวากอน] (แบบ) น. บ่อแร่. (ส.).

มหาตมะ

หมายถึง[มะหาดตะมะ] ว. ผู้มีอิทธิฤทธิ์, ผู้มีใจสูง. (ส.).

อภิชาต,อภิชาต-

หมายถึง[อะพิชาด, อะพิชาดตะ-] ว. เกิดดี, มีตระกูล. (ป., ส.).

อัจจุตะ

หมายถึง[อัดจุตะ] ว. ไม่เคลื่อนที่, มั่นคง, แน่นอน, เสมอไป. (ป.).

จรส

หมายถึง[จะหฺรด] ว. จรัส, แจ่มแจ้ง, รุ่งเรือง, สว่าง, เช่น เหลืองจรุลจรสรจนา. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

วรุตดม,วรุตมะ,วโรดม,วโรตมะ

หมายถึง[วะรุดดม, วะรุดตะมะ, วะโรดม, วะโรดตะมะ] ว. ประเสริฐสุด. (ป. วร + อุตฺตม).

อาฆาตนะ

หมายถึง[-ตะนะ] น. การฆ่า, การตี; สถานที่ฆ่าคน. (ป., ส.).

อุตมางค์

หมายถึง[อุดตะมาง] น. ส่วนสูงสุดของร่างกาย คือ หัว. (ส. อุตฺตมางฺค).

เจตสิก

หมายถึง[เจตะ-, เจดตะ-] น. อารมณ์ที่เกิดกับใจ. ว. เป็นไปในจิต เช่น สุขหรือทุกข์ที่เกิดในจิต. (ป.; ส. ไจตสิก).

กัณฏกะ,กัณฐกะ

หมายถึง[กันตะกะ, กันถะกะ] (แบบ) น. หนาม. (ป., ส. กณฺฏก).

ปัจจันต,ปัจจันต-,ปัจจันต์

หมายถึง[ปัดจันตะ-, ปัดจัน] (แบบ) ว. ที่สุดแดน, ปลายเขตแดน. (ป.).

มุต,มุต-,มุตตะ,มุตตะ

หมายถึง[มุดตะ-] น. นํ้าปัสสาวะ, นํ้าเบา, เยี่ยว. (ป. มุตฺต; ส. มูตฺร).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ