ค้นเจอ 985 รายการ

ฝีเท้า

หมายถึงน. ความสามารถในการเดิน วิ่ง ช้าหรือเร็ว หนักหรือเบา เป็นต้น เช่น ม้าฝีเท้าดี ม้าฝีเท้าจัด คนฝีเท้าหนัก, ฝีตีน ก็ว่า.

ตีลังกา

หมายถึงก. หกคะเมนหงายหลังม้วนเอาหัวกลับขึ้น.

หมวกแจว

หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.

ฟันคลื่น

หมายถึงก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป.

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

สังฆาทิเสส

หมายถึง[-เสด] น. ชื่ออาบัติหนักหมวดหนึ่งรองจากปาราชิก. (ป.).

กรี

หมายถึง[กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.

เกี้ยวนวม

หมายถึงน. เกี้ยวที่ใส่หัวและนวมที่สวมคอ.

หัวไส้

หมายถึงน. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.

โขมด

หมายถึง[ขะโหฺมด] น. กระหมวด; จอมประสาทหัวช้าง.

ไช้เท้า

หมายถึงน. ผักกาดหัว. (ดู กาด ๑).

ตั้งหัวเรือ

หมายถึงก. ทำให้เรืออยู่ในแนว ไม่ให้หัวเรือส่ายไปมา.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ