ค้นเจอ 319 รายการ

ละม้าย

หมายถึงว. คล้าย, เกือบจะเหมือน, เช่น หน้าตาละม้ายไปทางแม่.

ละมุ

หมายถึงน. โป๊ะเล็ก ๆ ที่ทำไว้สำหรับจับปลาตามชายทะเล.

ละมุน

หมายถึงว. อ่อนนุ่ม, นุ่มนวล, เช่น ผ้ากำมะหยี่เนื้อนิ่มละมุนมือ.

ละเมาะ

หมายถึงน. หมู่ไม้ขนาดเล็ก ซึ่งขึ้นในที่โล่งเป็นหย่อม ๆ, บางทีก็เรียกว่า เกาะ, ถ้ามีลักษณะเป็นป่า ก็เรียกว่า ป่าละเมาะ.

ละเมาะ

หมายถึงน. ชื่อปลากระบอกขนาดเล็ก. (ดู กระบอก ๒).

ละเมิน

หมายถึงก. ละด้วยการไม่เหลียวแล.

ละไม

หมายถึงว. น่ารักน่าเอ็นดู, งามชวนดู, ชื่นบาน, เช่น ยิ้มละไม งามละไม.

ละลัง

หมายถึงว. รีบเร่ง.

ละลัด

หมายถึงน. แมลงวัน. (ช.).

ละลานใจ

หมายถึงก. ตื่นใจ, วุ่นวายใจ, เช่น เห็นเพชรเม็ดงามละลานใจ.

ละลาบละล้วง

หมายถึงก. ล่วงเกิน, อาจเอื้อม, เช่น การถามเรื่องส่วนตัวถือเป็นการละลาบละล้วง.

ละล่ำละลัก

หมายถึงก. อาการที่พูดไม่ได้เร็วอย่างใจกระอึกกระอักติด ๆ ขัด ๆ เพราะเหนื่อย ตกใจ ดีใจ หรือรีบร้อน เป็นต้น.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ