ค้นเจอ 1,078 รายการ

พยัก

หมายถึง[พะยัก] ก. อาการที่ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นโดยเร็วเป็นการแสดงความรับรู้ เรียกว่า พยักหน้า.

หน้าอัด

หมายถึงน. หน้าตรง, หน้าเต็ม, หน้าตรงแบน, (ใช้แก่รูปวาด รูปถ่าย หรือเหรียญ).

ทะเทียด

หมายถึงน. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตี ใช้ในกระบวนแห่.

ก้ม

หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลงโดยอาการน้อม (ใช้เฉพาะ หัว หน้า และหลัง) เช่น ก้มหัว ก้มหน้า ก้มหลัง.

ซื้อควายหน้านา ซื้อผ้าหน้าตรุษ

หมายถึง(สำ) ก. ซื้อของไม่คำนึงถึงกาลเวลา ย่อมได้ของแพง, ทำอะไรไม่เหมาะกับกาลเวลา ย่อมได้รับความเดือดร้อน.

บัพชา

หมายถึง[บับพะชา] น. บรรพชา, การบวช. (ป. ปพฺพชฺชา).

ประชาบดี

หมายถึงน. เจ้าแห่งสรรพสัตว์. (ส. ปฺรชาปติ).

มัชชาระ

หมายถึง[มัดชาระ] น. แมว. (ป.; ส. มารฺชาร).

วณิชชา

หมายถึง[วะนิดชา] น. การค้าขาย. (ป.; ส. วณิชฺยา).

ฌาปน,ฌาปน-

หมายถึง[ชาปะนะ-] น. การเผาศพ, การปลงศพ. (ป.).

คันฉาย

หมายถึงน. เครื่องส่องหน้า, กระจกเงา.

หน้าปูเลี่ยน ๆ

หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท กระดากอายเพราะถูกจับผิดได้เป็นต้น, หน้าเจื่อน ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ