ตัวกรองผลการค้นหา
อุปโยคบุรพบท
หมายถึง[อุปะโยคะบุบพะบด, -บุระพะบด] น. ในไวยากรณ์หมายถึงคำนำหน้ากรรมการก.
ก้ม
หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลงโดยอาการน้อม (ใช้เฉพาะ หัว หน้า และหลัง) เช่น ก้มหัว ก้มหน้า ก้มหลัง.
คาดหน้า
หมายถึงก. หมายหน้าเป็นเชิงดูหมิ่น.
ซื้อควายหน้านา ซื้อผ้าหน้าตรุษ
หมายถึง(สำ) ก. ซื้อของไม่คำนึงถึงกาลเวลา ย่อมได้ของแพง, ทำอะไรไม่เหมาะกับกาลเวลา ย่อมได้รับความเดือดร้อน.
โดยปริยาย
หมายถึงว. โดยอ้อม, โดยผิดเพี้ยนไปจากความหมายเดิม, เช่น โดดร่ม ความหมายตรงว่า โดดจากเครื่องบินโดยมีร่มชูชีพเป็นเครื่องพยุง ความหมายโดยปริยายว่า หนีงาน, หนีโรงเรียน.
คันฉาย
หมายถึงน. เครื่องส่องหน้า, กระจกเงา.
หน้าปูเลี่ยน ๆ
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท กระดากอายเพราะถูกจับผิดได้เป็นต้น, หน้าเจื่อน ก็ว่า.
ชายไหว
หมายถึงน. ผ้าห้อยหน้าอยู่ระหว่างชายแครง.
ต่อตี
หมายถึงก. ตีประชันหน้าเข้าไป.
เบอะ
หมายถึงว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าเบอะ.
ยิ้มละไม
หมายถึงก. ยิ้มน้อย ๆ อยู่ในหน้า.
กินน้ำใต้ศอก
หมายถึง(สำ) ก. จำต้องยอมเป็นรองเขา, ไม่เทียมหน้าเทียมตาเท่า, (มักหมายถึงเมียน้อยที่ต้องยอมลงให้แก่เมียหลวง).