ค้นเจอ 9,945 รายการ

วิสาข,วิสาข-,วิสาขะ,วิสาขะ,วิสาขา

หมายถึง[วิสาขะ-] น. ชื่อเดือนที่ ๖ แห่งจันทรคติ ตกราวเดือนพฤษภาคม, ถ้าในปีอธิกมาสจะตกราวเดือนมิถุนายน. (ป.).

ขัค

หมายถึง[ขัก] น. แรด เช่น พยัคฆขัคศฤงคาล. (สรรพสิทธิ์). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).

ชไม

หมายถึง[ชะ-] ว. ทั้งคู่, ทั้ง ๒. (ข.).

บังอวจ

หมายถึง[-อวด] น. หน้าต่าง. (ข. บงฺอัวจ).

สรุก

หมายถึง[สฺรุก] น. เมือง. (ข. สฺรุก).

สลา

หมายถึง[สะหฺลา] น. หมาก. (ข.).

สวา

หมายถึง[สะหฺวา] น. ลิง. (ข.).

อเสขบุคคล,อเสกขบุคคล

หมายถึง[อะเสขะ-, อะเสกขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.

หมายถึงพยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.

สิกขากาม,สิกขากาม-

หมายถึง[-กามะ-] ว. ผู้ใคร่ต่อการศึกษา, ผู้นับถือข้อบัญญัติโดยเคร่งครัด, สิกขกาม ก็ว่า เช่น สิกขกามบุคคล หมายถึง บุคคลที่ใคร่ต่อการศึกษา. (ป.).

บังอูร

หมายถึง[บังอูน] ก. ตก, ตกลง; ยอบลง. (ข. บงฺอุร ว่า ฝนตก).

ฉลอง

หมายถึง[ฉะหฺลอง] (โบ) ก. ข้าม ในคำว่า ท่าฉลอง คือ ท่าสำหรับข้าม. (ข. ฉฺลง).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ