ค้นเจอ 442 รายการ

อติชาต,อติชาต-

หมายถึง[อะติชาด, อะติชาดตะ-] ว. เลิศกว่าเผ่าพงศ์. (ป., ส.).

อัต,อัต-

หมายถึง[อัดตะ-] น. ตน, ตัวเอง. (ป. อตฺต; ส. อาตฺมนฺ).

โขมด

หมายถึง[ขะโหฺมด] น. ชื่อผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืน ทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป ทางวิทยาศาสตร์อธิบายว่า ได้แก่แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด. (ข. โขฺมจ ว่า ผี).

กฤตย,กฤตย-

หมายถึง[กฺริดตะยะ-] (โบ; กลอน) ก. ทำ. (ส.).

ทนต,ทนต-,ทนต์

หมายถึง[ทนตะ-, ทน] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง. (ป., ส. ทนฺต).

ทันต,ทันต-,ทันต์,ทันต์

หมายถึง[ทันตะ-] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง เช่น เอกทันต์. (ป., ส.).

ปัฏนะ

หมายถึง[ปัดตะนะ] (แบบ) น. ท่าเรือ. (ป., ส. ปฏฺฏน).

ภรตศาสตร์

หมายถึง[พะรดตะ-] น. วิชาฟ้อนรำทำเพลง.

สัญชาต,สัญชาต-

หมายถึง[-ชาตะ-, -ชาดตะ-] ว. เกิดเอง เช่น สัญชาตสระ ว่า สระที่เกิดเอง. (ป.).

สามนต,สามนต-,สามนต์

หมายถึง[สามนตะ-] ว. รอบ ๆ, ใกล้เคียง. (ป.).

อภิลักขิต,อภิลักขิต-

หมายถึง[อะพิลักขิด, อะพิลักขิดตะ-] ว. หมายไว้, กำหนดไว้. (ป.).

อวชาต,อวชาต-

หมายถึง[อะวะชาด, อะวะชาดตะ-] ว. มีกำเนิดเลว, ตํ่าช้า. (ป., ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ