ค้นเจอ 526 รายการ

ประหรณ์

หมายถึง(แบบ) น. การตี, การฟัน, การทำร้ายด้วยอาวุธ; อาวุธ. (ส. ปฺรหรณ).

ปากจิ้งจก

หมายถึงน. ชื่องูชนิด Ahaetulla prasina ในวงศ์ Colubridae หัวและตัวเรียวยาว ส่วนมากตัวสีเขียวปลายหางสีนํ้าตาลแดง ยาวประมาณ ๑.๓ เมตร ตัวสีส้มเรียก งูง่วงกลางดง ตัวสีเทาเรียก งูกล่อมนางนอน มีพิษอ่อนมาก.

เกราะ

หมายถึง[เกฺราะ] น. เครื่องสัญญาณทำด้วยไม้ ใช้ตีหรือสั่นให้ดัง.

เข่น

หมายถึงก. ทุบหรือตีอย่างแรงเพื่อให้แบนเป็นต้น เช่น เข่นมีด.

ถาบ

หมายถึง(ถิ่น) ก. ตบ, ตี, เช่น นกถาบปีก, ทาบ ก็ใช้.

ษัษฏี

หมายถึง[สัดสะตี] น. จำนวน ๖๐. (ส.; ป. ฉฏฺี).

หนนะ

หมายถึง[หะนะนะ] น. การฆ่า, การตี, การกำจัด. (ป., ส.).

โปโล

หมายถึงน. การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง โดยขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้.

รกบิน

หมายถึงน. รกที่ไม่ออกมาตามปรกติภายหลังคลอด แต่กลับตีขึ้นข้างบน.

ตฤตีย,ตฤตีย-,ตฤตียะ

หมายถึง[ตฺริตียะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).

วสุมดี

หมายถึง[-สุมะ-] น. โลก, แผ่นดิน. (ป., ส. วสุมตี).

ฟาง

หมายถึงน. ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ฟัน เป็น ฟันฟาง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ