ตัวกรองผลการค้นหา
ละเลย
หมายถึงก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ
เสือจนท่า ข้าจนทาง
หมายถึง(สำ) จำเป็นต้องยอมเพื่อเอาตัวรอด.
เอากุ้งฝอยไปตกปลากะพง
หมายถึง(สำ) ก. ลงทุนน้อยหวังผลกำไรมาก.
หนามยอกเอาหนามบ่ง
หมายถึง(สำ) ก. ตอบโต้หรือแก้ด้วยวิธีการทำนองเดียวกัน.
เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ
หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ ยืมจมูกคนอื่นหายใจ ก็ว่า.
โมเมนต์
หมายถึงน. เรียกอาการที่วัตถุหมุนรอบจุดหนึ่งที่ตรึงอยู่กับที่ว่าเกิดโมเมนต์ขึ้นที่วัตถุนั้น, ทางวิทยาศาสตร์กำหนดว่า โมเมนต์ของแรงใดแรงหนึ่งรอบจุดใดจุดหนึ่งซึ่งตรึงอยู่กับที่ ก็คือผลคูณระหว่างแรงนั้นกับระยะทางที่ลากจากจุดนั้นไปตั้งฉากกับแนวทิศของแรงนั้น. (อ. moment).
ยันกัน
หมายถึงก. พิสูจน์ต่อหน้าให้รู้ข้อเท็จจริง เช่น เอาพยานมายันกัน, สอบข้อมูลหรือรายการให้ตรงกัน เช่น เอาบัญชีมายันกัน.
หาร
หมายถึง[หาน] น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป, การถือเอา, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น บริหาร อวหาร. (ป., ส.).
ล้วง
หมายถึงก. เอามือสอดเข้าไปในที่ซึ่งเป็นช่องเป็นรู เช่น เดินเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง, โดยปริยายหมายความว่า หยั่งเอาความรู้ความคิดที่เขาปิดบังไว้ เช่น ล้วงความลับ ล้วงข้อสอบ.
ขว้างข้าวเม่า
หมายถึงน. ประเพณีอย่างหนึ่ง เอามะพร้าวทั้งผลโยนไปยังที่เขากำลังทำข้าวเม่ากันอยู่ เพื่อแสดงว่าเอามะพร้าวมาขอแลกข้าวเม่าไปกินบ้าง.
ถือสา
หมายถึงก. ยึดเอาเป็นเรื่องเป็นราว, ถือเอาเป็นโทษ, (มักใช้ในทางปฏิเสธ) เช่น เรื่องเล็กน้อยไม่ควรถือสา.
หาริน,หารี
หมายถึงว. ถือเอา, นำไป, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อทินหารี ว่า ผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้. (ส.).