ค้นเจอ 466 รายการ

วาทยกร

หมายถึง[วาทะยะกอน, วาดทะยะกอน] น. ผู้อำนวยการให้จังหวะดนตรี, ผู้อำนวยเพลง ก็เรียก.

อุปริ

หมายถึง[อุปะริ, อุบปะริ] คำประกอบหน้าศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เบื้องบน ข้างบน. (ป., ส.).

อุปัชฌายวัตร

หมายถึง[อุปัดชายะวัด, อุบปัดชายะวัด] น. กิจที่สัทธิงวิหาริกจะต้องปฏิบัติต่ออุปัชฌาย์ของตน. (ป. อุปชฺฌายวตฺต).

ธริษตรี,ธเรษตรี

หมายถึง[ทะริดตฺรี, ทะเรดตฺรี] (แบบ; กลอน) น. โลก, แผ่นดิน, เช่น ผู้ทรงจักรคทาธริษตรี. (สมุทรโฆษ). (ส. ธริตฺรี).

กฤตย,กฤตย-

หมายถึง[กฺริดตะยะ-] (โบ; กลอน) ก. ทำ. (ส.).

ไชย,ไชย-

หมายถึง[ไช, ไชยะ-] ว. ดีกว่า, เจริญกว่า. (ป., ส. เชยฺย).

ปูชนีย,ปูชนีย-,ปูชนียะ

หมายถึง[-ชะนียะ] ว. น่านับถือ, น่าบูชา, เช่น ปูชนียวัตถุ ปูชนียบุคคล. (ป.).

ยกนะ

หมายถึง[ยะกะนะ] น. ตับ. (ป.; ส. ยกนฺ, ยกฺฤต).

วิชญะ

หมายถึง[วิดยะ] น. ผู้รู้, ผู้ฉลาด, ปราชญ์. (ส.).

สัมปรายภพ

หมายถึง[-ปะรายะ-, -ปะราย-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).

ไทยทาน

หมายถึง[ไทยะ-] น. ของสำหรับทำทาน. (ป. เทยฺยทาน).

อัญ,อัญ-,อัญญะ

หมายถึง[อันยะ-] ว. อื่น, ต่างไป, แปลกไป. (ป. อญฺ; ส. อนฺย).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ