ตัวกรองผลการค้นหา
ย่างทราย
หมายถึงน. ชื่อเถาวัลย์ป่าชนิดหนึ่ง มีใบใหญ่, ย่านทราย ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
ย่านทราย
หมายถึงน. ชื่อเถาวัลย์ป่าชนิดหนึ่ง มีใบใหญ่, ย่างทราย ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
บุญเขต
หมายถึง[บุนยะ-] น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).
บุษบ,บุษบ-
หมายถึง[บุดสะบะ-] น. ดอกไม้. (ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).
ปุปผะ
หมายถึง[ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. (ป.; ส. บุษฺป).
ข้าวคำ
หมายถึงน. (๑) ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓). (๒) ดู การบูรป่า.
อ้าขาผวาปีก,อ้าขาพวาปีก
หมายถึง(สำ) ก. หาเรื่องมาเป็นภาระของตนโดยไม่จำเป็น เช่น เขามีฐานะยากจนอยู่แล้วยังจะอ้าขาผวาปีกไปขอเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมอีก งานก็มากอยู่แล้ว ทำไมจะต้องอ้าขาพวาปีกไปรับงานอื่นมาอีก.
ขี้ลม
หมายถึงน. ชื่อผักที่ขึ้นปกคลุมตามต้นไม้ชายทะเล มีสีเหลืองคล้ายฝอยทอง. (พจน. ๒๔๙๓).
กระโหม
หมายถึง[-โหมฺ] (กลอน) ก. โหม เช่น ศัพท์ส้าวกระโหมโครม. (บุณโณวาท).
ชะวัง
หมายถึงน. ชื่อหวายชนิดหนึ่งผิวงาม โดยมากใช้ทำไม้ถือ. (พจน. ๒๔๙๓).
กุ๊ก
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งในจำพวกนกเค้า เรียกว่า นกกุ๊ก. (พจน. ๒๔๙๓).
อเนกคุณ
หมายถึง[อะเหฺนกคุน] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).