ค้นเจอ 532 รายการ

กปิ

หมายถึง[กะ-] (แบบ) น. ลิง เช่น ทรงพาหะองคต กปิยศโยธิน. (พากย์). (ป., ส.).

คุณประโยชน์

หมายถึง[คุนนะปฺระโหฺยด, คุนปฺระโหฺยด] น. ลักษณะที่เป็นประโยชน์ เช่น สมุนไพรมีคุณประโยชน์ในการทำยารักษาโรคได้.

องควิทยา

หมายถึง[องคะ-] น. ความรู้เรื่องลักษณะดีชั่วปรากฏตามร่างกาย. (ส.; ป. องฺควิชฺชา).

ไปยาล

หมายถึงน. เครื่องหมายละคำ รูปดังนี้ ฯ เรียกว่า ไปยาลน้อย สำหรับละคำที่ประกอบคำหน้า เช่น กรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ, รูปดังนี้ ฯลฯ หรือ ฯเปฯ เรียกว่า ไปยาลใหญ่ สำหรับละข้อความข้างท้าย เช่น ในป่ามีช้าง เสือ ลิง ค่าง ฯลฯ อ่านว่า “ละ”, หรือละข้อความในระหว่าง เช่น เพลงสรรเสริญพระบารมีว่า ข้าวรพุทธเจ้า ฯลฯ ดุจถวายชัย ชโย อ่านว่า “ละถึง”, เปยยาล ก็เรียก. (ป. เปยฺยาล).

กัลปิต

หมายถึง[กันละปิด] (แบบ) ว. สำเร็จแล้ว; ควรแล้ว; ตัดแล้ว. (ส.; ป. กปฺปิต).

โจล

หมายถึง[โจน, โจละ] (แบบ) น. ผ้า, ท่อนผ้า, เช่น บริขารโจล. (ป.).

บ่อนทำลาย

หมายถึงก. แทรกซึมเข้าไปเพื่อทำลายอยู่ภายในทีละน้อย ๆ.

มัลกะ

หมายถึง[มันละกะ] น. ถ้วย, ขันนํ้า. (ป. มลฺลก).

เสียงเลื่อน

หมายถึงน. เสียงร้องเพลงที่ผิดระดับไปทีละน้อย ๆ.

อรธาน

หมายถึง[ออระ-] (โบ) ว. ที่ปล่อยปละละไว้โดยไม่หวงแหน เช่น ของอรธาน.

อ่อย

หมายถึงก. โปรยเหยื่อล่อปลา, มักใช้ว่า อ่อยเหยื่อ; ให้สิ่งของหรือเงินทองคราวละเล็กละน้อยเป็นเหยื่อล่อ.

ดั้วเดี้ย

หมายถึงว. เคลื่อนไปทีละน้อย ๆ เช่น หนอนไต่ดั้วเดี้ย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ