ค้นเจอ 562 รายการ

ระนาม

หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ เรียกว่า ป่าระนาม, ระนัม ก็ว่า.

อฏวี

หมายถึง[อะตะ-] น. ดง, ป่า, พง. (ป., ส.).

บุพเพสันนิวาส

หมายถึง[บุบเพ-] น. การเคยเป็นเนื้อคู่กัน, การเคยอยู่ร่วมกันในชาติก่อน. (ป. ปุพฺเพสนฺนิวาส).

บุพพัณชาติ

หมายถึง[-พันนะชาด] น. พืชที่จะพึงกินก่อน ได้แก่ข้าวทุกชนิด. (ป. ปุพฺพณฺณชาติ; ส. ปูรฺว + อนฺน + ชาติ).

กุย

หมายถึงน. ชาวป่าพวกหนึ่งคล้ายพวกมูเซอ.

ปันจุเหร็จ

หมายถึงน. เครื่องรัดเกล้าที่ไม่มียอด; โจรป่า. (ช.).

พนจร,พนจรก

หมายถึง[พะนะจอน, พะนะจะรก] น. ชาวป่า, พรานป่า. (ป., ส. วนจร, วนจรก).

พนชีวี

หมายถึง[พะนะ-] น. ชาวป่า. (ส. วนชีวินฺ).

วาโมร

หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).

ไทยน้อย

หมายถึงน. ชนชาติไทยสาขาหนึ่ง ซึ่งมาเป็นไทยแห่งประเทศไทย.

ฮวน

หมายถึงน. คำที่จีนใช้เรียกคนต่างชาติ. (จ.).

กุหล่า

หมายถึง[-หฺล่า] น. ชนชาติต้องสู้และไทยใหญ่, กุลา หรือ คุลา ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ