ตัวกรองผลการค้นหา
ตะเฆ่
หมายถึงน. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.
เลยเถิด
หมายถึงว. เกินความพอดีไป เช่น ล้อเล่นกันจนเลยเถิด กลายเป็นลามปาม.
เสียอารมณ์
หมายถึงก. หงุดหงิด เช่น รถติดมากเลยทำให้เสียอารมณ์.
เทกระจาด
หมายถึงก. อาการที่รถบรรทุกหรือรถโดยสารเกิดอุบัติเหตุทำให้ผู้โดยสารตายหรือได้รับบาดเจ็บหรือข้าวของต้องเสียหายไปทั้งคัน.
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึงแกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน; ไม้สำหรับขึงใบเรือ.
มู่เล่
หมายถึง(ปาก) น. ล้อหนักสำหรับหมุนถ่วงให้เครื่องยนต์เดินเรียบ.
เก๋ง
หมายถึงน. เรือนตึกมีรูปหลังคาแบบศาลเจ้าจีน; เครื่องบังมีฝาและหลังคาแบนสำหรับเรือและรถ, เรียกเรือหรือรถที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า เรือเก๋ง รถเก๋ง.
นายท่า
หมายถึงน. ผู้มีหน้าที่ควบคุมดูแลกิจการที่ท่าเรือท่ารถ เช่นในการปล่อยเรือปล่อยรถตามกำหนดเวลาเป็นต้น.
เกณฑ์ตะพัด
หมายถึงน. เครื่องผูกสำหรับหัดช้างให้เดินฝีเท้าเรียบ. (สิบสองเดือน).
ปโกฏิ
หมายถึง[ปะโกด] น. ชื่อสังขยาจำนวนสูง = ๑๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐ (เท่ากับสิบล้านโกฏิ). (ป.).
ควบ
หมายถึงก. อาการที่วิ่งเต็มที่จนดูเหมือนเท้าหรือล้อไม่ติดดิน.
คฤห,คฤห-
หมายถึง[คฺรึ, คะรึหะ-] น. เรือน, ช่องคูหา, ที่นั่งบนเรือหรือรถมีลักษณะอย่างเรือน เช่น เรือคฤห รถคฤห. (ส.).